تولید صابون از پلاستیکهای دور ریز
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۴۱۴۰۵
دانشمندان راهی برای بازیافت ضایعات پلاستیکی با تبدیل آنها به صابون ابداع کردهاند.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آیای، پژوهشگران برای اولین بار از پلاستیک برای تولید صابون استفاده کردند. برای دستیابی به این هدف، گروهی به سرپرستی دانشمندان مؤسسه «ویرجینیا تِک» این رویکرد جدید را ابداع کردند.
این روش نوآورانه به آنها اجازه میدهد تا پلاستیکها را به مواد شیمیایی موسوم به سورفکتانتها(surfactants) تبدیل کنند که به طور گسترده در ساخت صابون و مواد شوینده استفاده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گفته میشود که پلاستیکها از نظر شیمیایی شبیه به اسیدهای چرب موجود در صابونها هستند. به دلیل این شباهت، دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که پلی اتیلن ممکن است به اسیدهای چرب و در نهایت به صابون تبدیل شود.
با این حال، این کار سادهای نیست. پژوهشگران با مشکل اندازه مواجه شدند. پلاستیکها در سطح مولکولی نسبتاً بزرگ هستند و تقریباً ۳۰۰۰ اتم کربن دارند، اما اسیدهای چرب بسیار کوچکتر هستند.
پژوهشگران برای رفع این مشکل، یک راکتور اجاقمانند ساختند که میتوان از آن برای سوزاندن ایمن پلاستیک استفاده کرد.
برای این کار، کف اجاق تا درجه بالایی گرم شد تا زنجیرههای پلیمری شکسته شود، در حالی که قسمت بالایی آن در دمای پایین باقی میماند تا از شکسته شدن بیش از حد آنها جلوگیری شود. این فرآیند به عنوان گرماکافت گرادیان دما شناخته میشود و حاصل این فرآیند، مادهای است که از پلیاتیلن با زنجیره کوتاه که نوعی موم است، ساخته شده بود.
گرماکافت (thermolysis) یا تجزیه گرمایی یک تجزیه شیمیایی است که در اثر گرما پدید میآید. دمای تجزیه یک ماده، دمایی است که در آن ماده از نظر شیمیایی تجزیه میشود. این واکنش معمولاً گرماگیر است، چون نیاز است تا گرما بدهیم تا پیوندها شکسته شود. اگر یک تجزیه شیمیایی گرماده باشد، باید سامانهای ایجاد کرد تا گرما را بیرون دهد یا حتی احتمال انفجار نیز وجود دارد.
سرانجام پژوهشگران چند مرحله دیگر از جمله صابونسازی را به این فرآیند اضافه کردند که به آنها اجازه داد تا «اولین صابون جهان را از پلاستیک بسازند».
این فرآیند جدید برای پلی اتیلن و پلی پروپیلن، دو شکل پرکاربرد پلاستیک قابل استفاده است. این دو شکل، بیش از نیمی از زبالههای پلاستیکی را تشکیل میدهند که مقدار آنها هر ساله به حدود ۲۰۰ میلیون تن میرسد.
گفتنی است که بیش از ۸۰ درصد زبالههای پلاستیکی، دور ریخته میشوند و کمتر از ۱۰ درصد آنها بازیافت میشوند.
ژن ژو، نویسنده اصلی این مقاله گفت: پژوهش ما مسیر جدیدی را برای چرخه مجدد پلاستیک بدون استفاده از کاتالیزورهای جدید یا روشهای پیچیده نشان میدهد. در این کار، ما پتانسیل یک استراتژی متوالی برای بازیافت پلاستیک را نشان دادهایم.
وی افزود: این پژوهش، جامعه علمی را ترغیب میکند تا در آینده طرحهای خلاقانهتری از روشهای بازیافت را توسعه دهند.
این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: صابون ، بازیافت پلاستیک
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: صابون بازیافت پلاستیک پلاستیک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۴۱۴۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت تراشهای با قابلیت اندازهگیری ویتامین C و D
به گزارش خبرگزاری مهر، این ابزار بسیار انعطافپذیر بوده و استفاده از آن آسان است و میتوان آن را برای استفاده در یک دستگاه پوشیدنی برای کمک به یک حفظ یک رژیم غذایی خاص شخصیسازی کرد. جزئیات این پروژه در مقالهای در ACS Applied Nano Pathers منتشر شده است.
ویتامینهای C و D ریز مغذیهایی هستند که در مسیرهای متابولیکی درگیر در مبارزه با ویروسها و باکتریها نقش مهمی داشته و در سیستم ایمنی بدن تاثیرگذار هستند. نظارت بر این ویتامینها از این نظر مهم است که سطح ویتامینها را در بدن در محدوده مشخصی حفظ میکند.
با این حال، روشهایی که در حال حاضر برای این کار در دسترس است، نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی پرهزینه دارد که توسط متخصصان باید استفاده شود. این روشها مستلزم جمعآوری نمونه خون هستند و زبالههای خطرناک تولید میکنند. تشخیص و تجزیه و تحلیل هر دو ویتامین در یک نمونه به صورت همزمان زمان دشوار است.
برای سادهسازی فرایند، محققان انستیتوی فیزیک سائو کارلوس از منابع نسبتاً ارزان مانند کربن و پروتکلهای سریع عملیاتی برای توسعه یک تراشه الکتروشیمیایی برای نظارت بر ویتامینهای C و D استفاده کردند.
این تراشه یکبار مصرف است و حاوی دو حسگر بوده که هر یک از آنها از جریان الکتریکی برای تشخیص ویتامین استفاده میکند. در مورد ویتامین C، این حسگر از نانوذرات کربنی به عنوان یک الکتروکاتالیست استفاده میکند. حسگر ویتامین D از نیترید کربن گرافیتی و نانوذرات طلا همراه با لایه ای از آنتیبادیهای ۲۵(OH)D۳ ساخته شده است.
این تراشه به راحتی کار میکند. تمام کاری که کاربر باید انجام دهد این است که آن را به یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل کوچک شبیه به گلوکومتر وصل کند، نمونهای از بزاق یا سرم خون را وارد آن کرده و منتظر بماند تا جریان الکتریکی نشان دهنده حضور و سطح ویتامینها نمایش داده شود. نتیجه در کمتر از ۲۰ دقیقه بدست میآید.
تیاگو سرفیم مارتینز محقق کالج امپریال لندن میگوید: «با بیحرکتی گونههای الکتروشیمیایی فعال روی سطح یکی از حسگرها، ما توانستیم نیاز به برچسب و پروبهای ردوکس را حذف کنیم و در نتیجه دستگاه را ساده کنیم و پیچیدگی تجزیه و تحلیل را کاهش دهیم. این کار باعث میشود تراشه به طور بالقوه کاربردی تر و کارآمدتر باشد، و این امکان را فراهم میکند تا مستقیماً در داروخانه و کلینیکها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به اندازه کافی انعطافپذیر است که برای استفاده به عنوان یک دستگاه پوشیدنی مناسب باشد.»
کد خبر 6091264 مهتاب چابوک